Sevgili güncem içimden cıvıl cıvıl şeyler yazmak geliyor ama
yazmaktan utanıyorum. Etrafım bu kadar acı doluyken nasıl yazayım? Nereye baksam
şiddet, kan, ölüm var. Ne zaman bu kadar acımasız, inançsız, nefret dolu bir
insanlık oluştu diye düşünüyorum. Sonra aklıma tarih bilgileri, okuduğum kitaplar
geliyor bakıyorum ki insanlığın başlangıcından beri var bu durum. Sadece gelişen
teknoloji ve acımasızlıkla boyutları genişlemiş, şiddeti ve etkileri artmış.
Her tarafından ölüm, nefret, vahşet fışkıran bir ülkede,
dünyada yaşar olduk. Sözüm ona din uğruna yaşanan
dinsizlikler, inançsızlıklar
diz boyu. Dünyayı elinde tutmak isteyen bir takım güçlerin elindeki terör
örgütleri, yeni silah tipi olmuş çıkmış. Ne amaçla kullanıldıklarından bir
haber insanlar kobay olmuş. Sadece yakıp yıkıyor sonra da kendilerini
öldürüyorlar. Onları kullananlar güçlerine güç katıyor. 
Yalnız terör mü? İnsanlar da çıldırmış. Herkesin elinde bir
silah var. Aklına eseni öldürüyor. Yollar maganda dolu. Adamlar eski sevgililerini,
boşanmak isteyen eşlerini katlediyor. Neden ortalıkta bu kadar çok silah
bulunuyor? Neden cezalar yeterli değil? Anlamıyorum. Neden bu düzenin iyiye
dönüşmesi için çaba gösterilmeyip, hırsların peşinde koşuluyor bunu da
anlamıyorum? Gerçek manevi değerler yok oldu. İnsanlık, insanlık dışılık oldu. Ve
ne yazık ki bunlar olağan oldu. Çok yazık…
Günce Yazarı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder