Sevgili güncem, bugün sana iyi haberlerim var. Birkaç aydır
beklediğim bir yanıt vardı. Bir türlü
gelememişti bana. Bugün onu öğrendim ve
iyi bir haber almış oldum. Biliyorsun şu aralar biraz karamsar takılıyordum,
ataletli ve motivasyonsuzdum. Sanırım artık düzeleceğim. Çünkü yeni bir
uğraşıyla meşgul olacağım. Ohhh sevindim doğrusu.
Hayata sıkı tutunmak için en güzel yollardan birinin yeni bir
şeylerle uğraşmak olduğuna inanırım. Yenilenmek gibi bir şey bu... Bilmediğin ama
öğrenip yapabileceğine inandığın yeni işler insanı canlandırıyor. Hayata yeni
başlamış gibi hissediyorsun. Seviyorum bu duyguyu.
Ben biraz el becerileri olan birisiyim. Gerçi bunu geç fark ettim ama
olsun. Canım babam bana
“benim oğlum sen olmalıymışsın” derdi. Erkek kardeşim
pek istekli değildir bu tarz işlere. Ben babamla çivi çakar, tornavida
kullanır, bir şeyleri söküp takmaya çalışırdım. Hele o rahatsızlanmaya ve ellerinde
ağrılar olmaya başladığında, “sen bana ne yapacağımı söyle ben yaparım babişkom”
derdim. Onun da pek hoşuna gider, “kız sen bana çırak mı oldun?” derdi. Nurlar içinde
uyusun. Babamın onaramayacağı hiçbir şey yoktu. İnanılmaz becerikli, aşırı
düzenli ve titizdi. Her şeyi öğrenmek ve uygulamak isterdi. Kendisi de mesleki
olarak teknik adamdı ama bu özellikleri mesleğinin çok üzerindeydi. Azıcık da olsa benzemişim ona. Tam bir buçuk yıl oldu gideli. Onu, uzun uzun
yazmak istiyorum ama yüreğim henüz kaldırmıyor bu işi. Anneciğimin hakkında da,
kaybından iki yıl sonra yazabilmiştim. Zordur bu duygular çok zor.
Bugün kardeşime de güzel haberler gitsin inşallah. Bana geldi ya
ona da gitsin istiyorum. Ne de olsa
anne ve babamın mirası o bana. Biraz kızsam
da pek severim kendisini. Allah güzellikler versin hepimize.
Günce
Yazarı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder