HAYATI PLANLAMAK MI?

Sıcak bir hava var bugün de. Ama hafif rüzgâr ara ara kendini hissettiriyor bizim buralarda. İki gündür kuvvetlice esen rüzgâr sayesinde ısıyı pek yoğun hissetmedik. Öyle böyle derken bakacağız ki yazın da sonu gelmiş. Şurada bir buçuk ay kaldı zaten. Zamanın su gibi akması bazen iyi bazen kötü… Hoş ve güzel şeyler yaşarken zaman ağırlaşsın, çabucak akmasın isteriz. Sıkıcı ve zor anlar yaşarken de hemen geçsin isteriz. Ama onun belli bir hızı var işte, bize bağlı olmayan. Ne yaparsak yapalım, zamanı durdurmak mümkün değil. Akacak ve bizi

bir başlangıçtan, bir sona götürecek. Kural bu.

Ne yazık ki bizlere ebeveynlerimiz tarafından zamanı doğru kullanma işi pek öğretilmiyor. Günümüzde belki biraz daha önemsense de konu toplumumuz için çok yeni. Bizler zamanı planlamak yerine hayatı planlamayı seçiyoruz. Peki, ne kadar doğrudur hayatı planlamak? Hayatı ne kadar planlamaya çalışsak da onun da kendine özgü bir akışı var bence. Tıpkı zaman gibi!

Genelde planlıyımdır, zamanı programlamayı severim ama uzun bir süredir yapamıyorum. Garip bir

vurdumduymazlık ve atalet içindeyim. Hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Sadece kitap okumak ve zorunlu birkaç iş yapmak hepsi bu kadar. Acaba, çok düzenli yaşamanın, Programlı ve planlı olmanın, birilerine bağlı yaşamanın sonucunda gelişen bir durum mudur? Artık düzensiz ve her şeyden bağımsız olmak mı istiyor zihnim? Bilmiyorum. Anksiyetem var zaten sanırım bir de depresyondayım. Offfff ölmüşüm ama ağlayanım yok.

Günce Yazarı