Bayramı geride bırakıyoruz artık. Son gündeyiz. Bizim geleneklerimizde
yüz yüze bayramlaşma olamıyorsa telefonlaşarak, mesajlaşarak da kutlama yapma
vardır. Hatta benim çocukluğumda ve ilk yetişkinlik yaşlarımda bayram kartı
yazıp, gönderme vardı. O kartları önceleri babam hazırlardı, ben büyüyünce
görev bana geçmişti. 25 – 30 kart yazdığımı bilirim. Onları almak, yazmak ve
göndermek bir işti.
Kimileri ziyaret edilir, kimileri telefonla aranır,
kimilerine de bayram kartı gönderilirdi. Şimdi bol bol mesaj atma ya da arama yapılıyor. Elektronik posta
da var tabi. Ama telefonlar, hele de akıllılar bu ihtiyaçları pek güzel görüyor.
Sosyal ağalar üzerinden bayramlaşmayı unutuyordum hemen ekleyeyim. Nereden nereye değil mi? Zamane çocukları bayram
kartı nedir, mektup nedir bilmiyorlar. Bu arada merak ettim vallahi, ilkokulda
hala mektup nasıl yazılır konusu işleniyor mu diye? Ama pardon ya, bilgisayar
ortamında yazılıyor ya mektup tarzı yazılar, o nedenle öğretiliyordur herhalde.
Bayramların en güzel yanlarından biri de yıllardır haberleşmediğin
arkadaşlarından, akrabalarından sürpriz bir mesaj ya da arama gelmesi. Tam artık
bağımız koptu derken bakıyorsun ki hatırlanmışsın. Benim çok hoşuma gidiyor bu
durum. Hatırlanmak güzel şey doğrusu…
Allah’tan dileğim ülkemizin ve insanlarımızın huzur içinde nice
güzel bayramlara ulaşması. 9 günlük tatil sonunda herkesin evlerine sağ salim
dönmesi. Yolların kana bulanmaması. Acıların da bir son bulması… Ülkece güzel bayramlarımız olsun
Günce
Yazarı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder