roman yazmak etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
roman yazmak etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
13 Kasım 2016 Pazar
30 Ekim 2016 Pazar
DOSTLUK VE İYİ NİYET HEP BİZİMLE OLSUN
Güncem sana kaç
gündür bir şeyler yazmadım. Kenedimi suçlu hissediyorum. Başladığım iş yarım
kalmış gibi… Önceleri her gün yazdım, sonra hafta iki, üç yazdım şimdi de iyice
boşladım.
Ama içim dışım yazı oldu vallahi. İş olarak yazdıklarım,
romanıma yazdıklarım derken biraz bıkkınlık oluştu sanırım. Ne yapayım
bulacağım bir dengesini inşallah.
Bugün güzel bir gün yaşadık. Binamızda kızlar arası çay
partimiz vardı. Pek güzel zaman geçirdik yedik içtik, falcı bacıya kahve
falları gönderdik. Açık büfe kilo aldırıcı ama harika şeyler yedik. Üstelik
bizi evinde ağırlayan arkadaşımız dün de işteydi. Çalıştı ama hamarat mı
hamarat olduğundan harika yiyecekler hazırlamış. Binamızın huzurlu dostluk
ortamında güzel bir
Pazar keyfi yaptık yani.
Dostluk ve güzel niyet denen iki erdem çok önemli bence. Evlerimize
dağılırken, bunun ne kadar rahatlık ve huzur verici olduğunu iliklerimize kadar
hissettik. Etrafımızda hep temiz niyetli, yüreği güzel insanlar olsun diye dua
ediyorum.
Allah bizleri de Ülkemizi de art niyetli, kötü düşünceli,
tehlikeli insanlardan korusun hep. Kötü niyetli, düzen bozucular bizlerden uzak
olsun. ÂMİN.
Günce Yazarı
14 Ekim 2016 Cuma
YENİ BİR BAŞLANGIÇ, İŞ BAŞA DÜŞTÜ!
Yine uzak
kaldık güncem epey zamandır. Sonbahar hüzünlü geçiyor dedim ya, onun etkisi
beni biraz sarstı galiba. Hafiften dengem bozuldu, hevesim kaçtı, hiçbir şey
istemez oldu canım.” Kış geliyor” sıkıntısı çöktü üzerime. Ben yaz ve baharı severim, ne yapayım?
Neyse aşmaya
çalışırken bu durumları, kendime yeni bir meşguliyet buldum. Hep yapmayı çok
isteyip, hayaller kurup başlayamadığım bir şeye başladım. Vallahi çok ani oldu
başlamam. İnsan, gerçekten ister ve adanmış bir karar verirse, bir anda
harekete geçebilir. Buna inanırım ve bir kez daha kendimde deneyimledim bu
durumu.
10 gün önce
bir Pazar günü aynı binada, aynı katta oturduğum ve 20 yıldır tanıdığım, manevi
kardeşim dediğim Ali’ciğimle, biraz dışarı çıktık. Sonra şöyle tatil günüdür,
yapılır böyle hovardalık deyip bizim oralardaki fast food mekânlardan birine
oturup, afiyetle yedik. Aman canım 40 yılın başı
olsun o kadarcık da değil mi?
Hava mis
gibi… İnsanlar etrafta dolaşıyor. Cıvıl cıvıl bir Pazar günü… Biz de yedikten sonra
başladık sohbete. O konu, bu konu derken Ali, “Yeter artık, başla şu romanını
yazmaya…” dedi. Olur mu, olmaz mı? Çok araştıracağım, hep düşüneceğim,
becerebilecek miyim derken, ben ani kararla tamam dedim ve o gece başladım
yazmaya. Ali bana ilhamlar da verdi. Bir yaşanmış hikâye anlattı. Ve benim
romanın temeli, Bursa - Özlüce Burger King de atıldı.
Şimdi
yazıyorum harıl harıl… Bakalım ne zaman bitecek, ne zaman yayınlanacak?
Hayırlısı olsun, rast gelsin inşallah. Yani bu nedenle sana yazmaya vakit kalmıyor
Günceciğim. Yazılar romana gidiyor. Kusuruma bakma tamam mı? Fırsat buldukça
sana da yazacağım. Şimdilik bu kadar, hoşça kal.
Günce Yazarı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)