GÜNÜN ÖĞRETTİĞİ

Sevdiklerimizle birlikte olmanın, onlara zaman ayırıp, paylaşımlar yapmanın ne kadar gerekli ve ruhsal anlamda doyurucu olduğunu yoğun olarak hissettim bugün. 

Uzun zamandır evlerine gidemediğim arkadaşım ve dünya tatlısı annesine gittim. Keyifli bir yemek yedik, sohbetler ettik. Hasret giderdik. Epey birikmiş lafımız, sözümüz varmış meğer.

Geç bir saatte yataklarımıza gömüldük ama nedendir bilinmez hiç birimiz doğru düzgün uyuyamadık. Sabaha yakın saatlerde sırayla dolandık evin içinde. Sonrada mutfakta arkadaşımla bir araya geldik sabahın dört buçuğunda. Yani uykusuz bir gece oldu. Varsın olsun. Önemli olan birlikte olmamız, lafımızı ve sevgimizi o güzel yemek masasına katık etmemizdi.

Sevdiklerimize, dostlarımıza, arkadaşlarımıza ve akrabalarımıza zaman ayırmak, unutmamak çok güzel ve huzurluymuş. Bir kez daha öğrendim.

Günce Yazarı

GÜNÜN ÖĞRETTİĞİ

Bugün, yardım etmenin gerçekten huzur veren, kendini iyi hissettiren olağanüstü bir duygu olduğunu yeniden öğrendim. 

Hasta arkadaşıma bir çorba yapıp götürdüm. Nasıl mutlu oldu? Hastalık zordur. Gücün olmaz, ayağa kalkmak eziyettir, bir de ateşin varsa hepten yanmışsındır. Yanında birileri olsun, sana baksın istersin. Tamam, mikroplarını saçman biraz tehlikeli tabi ama yine de birileri gelsin istersin. “Kapıdan da baksa, bir kap bir şey de getirse” yeter dersin.

Yardım etmek en güzel eylemlerden biri bence. Yaşlılara, çocuklara, ihtiyaç duyan her yakına, arkadaşa ve hiç tanımadığımız birilerine yardım etmek gerçekten iyi hissettiriyor. Manevi, fiziksel ya da maddi yardım, hangisine gücüm yeterse yaparım. Anne ve babacığıma şükürler olsun ki bu erdemi bana öğretmişler.

Günce Yazarı

HAYALLERİM VARDI

Hepimiz gerçekleştirmek istediğimiz hayallerimizle büyürüz. Kimi gerçekçi kimi azıcık uçuk kaçıktır. Bunlara planlarımız da diyebiliriz. Hayallerimizin kaynak olduğu planlar. Benim de pek çok hayalim vardı. Bir kısmi gerçekleşti, bir kısmı kaldı. İpe sapa gelir olanlar, uğrunda çalışınca gerçeğe döndüler. Ama erişilmesi zor olanlar hayal olarak kaldı.

Yıllar içinde öğrendiğim bir şey var. Eğer hedeflediğin makul bir olayı çok ister ve olması için aklını kullanıp çok çalışırsan gerçekleştirebilirsin. Ama bazı şeyler yaratılış düzenine uygun geliştiği için ne yapsanız değiştiremezsiniz.

Çocukluğumdan beri çok okuyan, yazıp çiziktiren biriydim. Vallahi ilkokuldayken çocukça tabi, yaşıma uygun uzun bir hikâye yazmışlığım bile var. Şiirler hatta şarkı sözleri de yazdım. Kendimce yazarlık yapıp, çiziktirdim bir şeyler. Sonunda yazar, çizer takımından oldum. Bu arada önemli bir hayalim var. Roman yazmak hem de polisiye gerilim. Henüz gerçekleşmedi. Fakat epeyce hikâye yazmışlığım var.

Ha bir de özel dedektif olmak isterdim. FBI ve CIA filmleri seyrede seyrede pek bir özenir olmuştum.  Bu da olmadı doğal olarak ama araştırmacı bir kişiliğe sahip oldum. Kendimi bildim bileli araştırır ve öğrenirim. Yazmak için araştırmak şart zaten.

Hayallerinizin peşinden gidin. Ben gittim. Çoğu gerçek oldu. Hiçbir şey gözümüze göründüğü kadar imkânsız değildir. Azimle istemek, çalışmak ve aklımızı kullanmak pek çok hayalimizi gerçeğe çevirmek için yeterlidir. Çok uçuk olmadıkça hayallerimiz, bizim geleceğimizdir. 

  

Günce Yazarı

GÜNÜN ÖĞRETTİĞİ

HEPİMİZ GELECEĞE İZ BIRAKMAK İSTERİZ!

Yaradılışımızdandır sanırım her insan kendinden sonraki dönemlere kalıcı izler bırakmak ister. Tarih bununla dolu! En basit vasıflı insanlar bile çocuklarının, onları yaptıkları işlerle anmalarını isterler. Mal, mülk bırakmak isterler, temiz bir isim bırakmak isterler, hiç olmazsa güzel anılar bırakmak isterler. “Evlatlarım beni iyilikle ansın” derler.

Bende bu nedenden midir nedir, yazıyorum GÜNCEM’İ. Sanırım benden sonraya yazılı bir şeyler kalsın istiyorum. Bir günceyi internetten yayınlamak da yürek ister. 

Günceler geçmişe ışık tutan, unutulanları hatırlatan en doğal kaynaklardır. Sıcacık anlatımlarıyla kendinden sonraki nesillere önderlik ederler. Hatta deneyimler sunarlar. Ben derim ki, sizler de yapın. Güzel bir başlangıç olsun geleceğe…

ANLAYIŞLI OLMAYI SEVERİM

Çevrendeki insanlarla uzlaşan, iletişim kuran biri olmak istiyorsan anlayışlı olacaksın. Öyle at gözlükleri takıp, sabit bakmayacaksın insanlara. Hemen sinirlenip, savunmaya geçmeyeceksin. Hele hele saldırgan tavırlı, hiç olmayacaksın.  Anlayışlı diğer söylemle hoşgörülü olmak kazandırır her zaman. Arkadaş, dost, çevre kazandırır. Aile üyeleriyle daha sıkı bağlar kazandırır. İş hayatında yakın ilişkiler kazandırır.

Gerçi hoşgörüm ve anlayışım bazen, kendimi kullanılıyormuşum gibi hissettirir bana ama ben bilirim ki bu davranışımı, kendim için doğru buluyorum. Başkalarına da iyi davranmış oluyorum. 

Varsın insanlar bana fazla iyi niyetli desinler. Ya da çok özverili olduğumu, kendimi düşünmediğimi söylesinler. Çok umursamam. Çünkü ben doğru bildiğim şeyleri, öncelikle kendi huzurum ve sağlığım için yaparım. İyi ki anlayışlı ve hoşgörülüyüm.

Günce Yazarı