Sevdiklerimizle birlikte olmanın, onlara zaman ayırıp, paylaşımlar
yapmanın ne kadar gerekli ve ruhsal anlamda doyurucu olduğunu yoğun olarak
hissettim bugün.
Uzun zamandır evlerine gidemediğim arkadaşım ve dünya tatlısı
annesine gittim. Keyifli bir yemek yedik, sohbetler ettik. Hasret giderdik. Epey
birikmiş lafımız, sözümüz varmış meğer.
Geç bir saatte yataklarımıza gömüldük ama nedendir bilinmez hiç
birimiz doğru düzgün uyuyamadık. Sabaha yakın saatlerde sırayla dolandık evin
içinde. Sonrada mutfakta arkadaşımla bir araya geldik sabahın dört buçuğunda. Yani
uykusuz bir gece oldu. Varsın olsun. Önemli olan birlikte olmamız, lafımızı ve
sevgimizi o güzel yemek masasına katık etmemizdi.
Sevdiklerimize, dostlarımıza, arkadaşlarımıza ve akrabalarımıza
zaman ayırmak, unutmamak çok güzel ve huzurluymuş. Bir kez daha öğrendim.
Günce
Yazarı
