Sevgili güncem, insanın içinden gelecek neşe ve sevinç ki
göstermelik olmasın. Ben bir süredir bu duygulara uzak kaldım. Ne yapsam da
arınsam şu sıkıntıdan bilmiyorum? Biraz internette gezindim az önce, her şeyin
posası çıkmış vaziyette. Riya, aldatmaca, soygunculuk, göz boyama, zaten
çoğunluğu az eğitimli ve öğretimli olan insanları kandırmaca o kadar çok ki. Mutlu
insan görmek iyice zorlaşmış. Herkeslerde bir karamsarlık ve panik hali var. Herkes
bir şeyler yazıyor ya da sosyal ağalarda paylaşıyor. İster istemez nereye
gidiyoruz diye düşünüyor insan ve daralıyor.
Ben artık gün yüzü görecek bir insani yaşam istiyorum. Ülkemin üzerinde
oynanan ne oyun varsa bitsin istiyorum. Suçlular cezalarını çeksin, insanlar
gerçekten temiz ahlaklı düzgün değerlere inanan insanlar olsun istiyorum. Kimse
haksız yere bir başkasının canını yakmasın, kendi yağımızla kavrulup, temiz bir
toplum ve ülke olarak yaşayalım istiyorum.
Çalışkan, üretken ve emeğe dayalı kazanarak yaşamak bu kadar mı
zor? Paylaşmak, yardımlaşmak, yaşanılır bir ülke ve dünya yaratmak mümkün değil
mi? Belki bunların hepsi bir arada olamayabilir ama birazını bile olsa yapmak
bence mümkün. Yeter ki bu istek ortak hedef ve amaç haline gelebilsin.
Günce
Yazarı
