Sonbahar kışa hazırlıyor |
Sevgili
güncem, seni çok boşladığımı biliyorum. Umarım bana kızmıyorsundur. Senden ayrı
kaldığım günlerde çok yoğunluk yaşadım. İşler, özel yaşam, sosyal yaşam pek bir
hareketliydi. Güzel ve keyifli anların yanı sıra üzücü olaylar da yaşadım. İki yakın
dostum, kardeşim babalarını kaybetti. Onlarla üzüldüm, destek olmaya çalıştım. Yaşam
bu. Hem sevinç hem hüzün bir arada…
Sonbahar hüzün mevsimi |
Bayram geçti,
kardeşim gitti, anılar kaldı geriye. Bu aralar pek tadım tuzum yok doğrusu. Havalar
da soğudu. Bugün biraz açar gibi oldu ama sonbahar işte bizi kışa hazırlıyor. Yine
kapalı mekânlarda olacağız çoğunlukla. Artık komşu arkadaşlarımla bahçemizde
kamelyada yaptığımız çay – kahve ve havuz keyifleri geride kaldı. Ne yapalım? Her
mevsimin kendine özgü güzelliği var. Ama yaz biterken her yıl bir hüzün kaplar
içimi. Çünkü yazı kıştan daha fazla severim. Ne de olsa bir yaz çocuğuyum ben.
Bugün evde
fazlalıkları ortadan yok etme işlerine başladım. Daha önce yazmıştım sana, çok
biriktirmişim diye hatırlarsan. İşte operasyona geçtim bugün. İki torba giyecek
topladım. Daha da var, yarın artık halledeceğim. Sonra da ev eşyalarına
geçeceğim. Çok az kullandığım şeyleri bir yerlere vereceğim inşallah. Şu 100
eşya ile yaşama akımına hafiften de olsa ayak uydurma isteğindeyim. Bakalım ne
kadar başarılı olacağım?
Fazla eşyalardan kurtulmak |
Bu gecelik yazacaklarım
bunlar. Yarın yeni bir şeyler gelişirse yazarım sana. Saat geç oldu vallahi. Zaten
dün gece sabahladım yine şimdi uykuya gitme vakti. Biraz okuyup sonra uyurum. Yarın
çok işim var çok.
Günce Yazarı