Bir kaç günlük aradan sonra tekrar yazabiliyorum GÜNCEM'i. Yollarda olmak,
uzun seyahatler hem keyifli hem yorucu. Yolun sonunda hedefinize
varabiliyorsanız ne mutlu ama yok hedef istediğiniz gibi değilse o zaman da
hüzün oluyor.
Aslında insan şöyle çok uzun yolculuklara çıkmalı. Yıllarca sürecek
seyahatler yani gezginlik gibi…
Neler yaşanır, neler görülür, nelerle karşılaşılır, kim
bilir? Deneyim dediğin böyle yapılmalı. Yeryüzünü dolaşın diye Kur’anı Kerim de
bile bilgi var. Biz klasik koşullarımız yerinde olmadan yapamıyoruz bunu. Korkuyoruz,
sonra ne olur diyoruz? Tabi kolay bir iş de değil hani, alıp başını ben seyyah
oldum deyip gitmek. Ama yapanlar o kadar çok ki! Yani istenirse yapılır
diyorum. Biraz parayı cebine koyup, (başlangıç yolculuğu için) sonra gittiğin
yerlerde para kazanma yolunu bularak pekâlâ başarılır bu iş.
Fakat yaşın genç olması gerek. Belli bir yaştan sonra her
şey zor gelir insana. Gözü kara, cesur, dayanıklı olmak geçken daha kolay.
Keşke
yapabilsem ama benim için hiç kolay değil. Yapanlara pek bir imreniyorum. Yolları
açık olsun.
Günce Yazarı